Septisizm genel olarak, “bir şeye güvenmemeye ve şüphe duymaya neden olan bir bakış açsısı” şeklinde ifade edilmektedir. Septisizm sözcüğü, Eski Yunancada “gözlemek” veya “incelemek” manasına gelen skeptesheia sözcüğünden türetilen bir felsefe kavramı olarak tanımlanmaktadır.
Gerçeğin hiçbir zaman bilinemeyeceğini savunan bu görüş başka bir ifadeyle, kuşkuyu ilke haline getirme, her değerden, anlatıdan, öğretiden inançtan ilke olarak şüphe duymaktır.
Septisizmin ilk temsilcilerinden Pyrrhon, bu akımın kurucusu olarak gösterilmiş, kurucusuna gönderme yapılmak amacıyla septisizme “Pyrrhonizm” denmiştir. Pyrrhon ve takipçileri kuşkuculuğu bir felsefî akım haline getiren düşünürlerdir. Sistemli bir felsefe akımı olarak kuşkuculuk, felsefe tarihindeki yerini Pyrrhon sayesinde almıştır. Pyrrhon, “bilgide insanı mutluluğa ulaştıracak bir gücün olup olmadığı” sorusuna cevap aramıştır. Bilgide insanı mutluluğa ulaştıracak gücün olmadığı düşüncesine vararak, yargıdan imtina etmeyi, bilgiden vazgeçmeyi, yargısızlığı önermiştir.